زایمان پس ازپیوندرحم
برای نخستین باردرآمریکا،یک زن که بعلت مشکل مادرزادی فاقدرحم بود،دریک برنامه تحقیقاتی دربیمارستان بایلور دالاس آمریکا،پس ازپیوندرحم دارای فرزندگردید. زنانی که دربرنامه تحقیقاتی پیوندرحم دراین مرکزتحت درمان هستند،اصطلاحا دچارنازائی بافاکتورمطلقارحم [absolute uterine factor infertility (AUI ] هستند.بعبارتی رحم آن ها فاقد عملکردبوده ویااصولا وجودندارد.اکثراین زنان مبتلا به یک بیماری مشهوربه رکیتانسکی [Mayer-Rokitansky-Küster-Hauser (MRKH)] می باشند.این زنان بطورطبیعی هرگزباردارنخواهندشد.هرچندکه پیوندرحم می تواندبرای سایرزنان ،مثل زنانی که دچارسرطان بوده اند،نیزبکارگرفته شود.
پیوندرحم،یک روش جراحی کاملا پیجیده است وانجام آن به معنی اتمام عمل جراحی وشروع یک بارداری نرمال نیست.زیراهنوزنتوانسته اند رابطه ای بین رحم پیوندی وتخمدان زن گیرنده عضو ،برقرارکنند.
رحم این زن ،که نخواسته نام او گفته شود،توسط یک مادرجوان 36 ساله[تایلورسیلر،پرستاربیمارستان] اهداء گردید.تایلورسیلرخوددارای دوفرزند پسر4و6 ساله می باشد.تایلوردرگفتگوباخبرنگاران گفته است که اووهمسرش به این تصمیم رسیدند که دیگرنیازی به فرزندبیشترنداشته وبهتراست برای آنکه دیگران نیزلذت درآغوش گرفتن فرزند خودراحس کنند،رحم خودرااهداء نماید.
نوزادبدنیا آمده ازرحم پیوندی ،درآغوش مادر
جراح ارشدبیمارستان بایلور[Baylor University] دردالاس آمریکا،می گوید که گیرنده رحم پس ازپیوند باید تازمان شروع عادت ماهیانه [پریود] منتظربماند.شروع پریود، به معنی موفق بودن پیونداست که معمولا 4 هفته پس ازپیوندرخ می دهد.پس ازاین ،مادرباید تحت لقاح مصنوعی قرارگیرد[بعبارتی تخمک مادرواسپرم پدر،درمحیط آزمایشگاه گشنیده شوند].زیرا علیرغم پیوند،هیچگونه ارتباطی بین تخمدان مادرورحم پیوندی اووجودندارد.گروه جراحان بایلورمعتقدندکه قبل ازمتعارف شدن این نوع پیوند،باید مواردمتعددی تحت عمل پیوندقرارگیرند تا مشکلات وشیوه های مدیریت صحیح این نوع بیماران بخوبی شناخته شوند.
پاهای کوچولو،دردست های پدر:پیوندرحم می تواندپایانی برناامیدی بسیاری ازمادران وپدرانی باشد که درآرزوی فرزنددارشدن هستند.
دراین عمل ،بیمارتحت پیوندرحم ازجسد ویا فردزنده ،که عضو خودرااهداء نموده،قرارمی گیرد.دربیمارستان بایلورتاکنون 10 مورد پیوندرحم انجام شده که البته 3 موردآن موفق نبوده است.جراح ارشد تیم جراحی می گوید که گیرنده عضو باید بین 20 تا 35 سال ودهنده عضونیزبایدبین 30 تا60 سال باشد.پیوندرحم یک اقدام پرهزینه ،تا 500هزاردلارآمریکا،می باشدومتاسفانه همانندبسیاری ازسایرروش های درمان ناباروری ،تحت پوشش بیمه نمی باشد.
البته قبل ازآمریکا،پیوندرحم درکشورسوئدبه نتیجه رسیده وتاکنون دراین کشور 8 بیماردارای فرزند ،بدنبال پیوندرحم،شده اند.